„Co może fotografia? Fotograficzna EduAkcja Warszawy”

Zapisy -> https://app.evenea.pl/event/fotograficznaeduakcja/

O roli współczesnej fotografii politycznej i społecznej, projektach zaangażowanych, twórczości kobiet, pracy z archiwum i roli autora zdjęć z fotografami i teoretykami fotografii będą dyskutować nauczyciele, animatorzy i edukatorzy podczas drugiej edycji Fotograficznej EduAkcji Warszawy.

Tematem przewodnim wydarzenia i towarzyszących mu dyskusji jest wykorzystanie fotografii do pracy z dziećmi i młodzieżą w kontekście działań społecznie zaangażowanych, dokumentowania świata polityki, subiektywizmu i obiektywizmu w przedstawianiu i postrzeganiu świata, roli kobiet w tworzeniu projektów fotograficznych, ale też tego, co może fotograf jako jednostka. Uczestnicy podsumują swoje doświadczenia i dotychczasowe praktyki oraz wypracują rekomendacje do dalszych działań edukacyjnych w oparciu o narzędzie, jakim jest fotografia.

Organizatorzy konferencji: Warszawski Program Edukacji Kulturalnej, Fundacja Powiększenie, Wszyscy Jesteśmy Fotografami.
Partnerzy: Służewski Dom Kultury, Dzielnicowy Ośrodek Kultury Ursynów

ZASADY BEZPIECZEŃSTWA

Wydarzenie będzie zorganizowane zgodnie z wytycznymi dla organizatorów imprez kulturalnych i rozrywkowych w trakcie epidemii wirusa SARS-CoV-2 w Polsce i z zachowaniem niezbędnej dyscypliny sanitarnej. Liczba uczestników EduAkcji ograniczona jest do 80 osób.
Uczestników prosimy przestrzeganie obowiązku:
• zakrywania ust i nosa za pomocą maseczki lub przyłbicy
• dezynfekcji rąk, przy wejściu w przestrzeń konferencyjną dostępny będzie płyn do dezynfekcji
• utrzymania bezpiecznego dystansu podczas przemieszczania się po terenie Służewskiego Domu Kultury.

PROGRAM

10.00–11.15
Fotografia społecznie zaangażowana – dyskusja z udziałem Doroty Borodaj, Karoliny Gembary, Karola Grygoruka, Tomka Kaczora i Piotra Małeckiego. Prowadzenie: Monika Szewczyk-Wittek

Rozmowa będzie poświęcona fotografii społecznie zaangażowanej, zarówno publikowanej w prasie, jak i wykonywanej we współpracy z organizacjami pozarządowymi. Przybliżymy najgłośniejsze publikacje i projekty ostatnich lat, które w bezpośredni sposób realizują tematy społecznie zaangażowane. Przyjrzymy się bohaterom i historiom, o których zdecydowali się opowiedzieć obecni na sali goście. Porozmawiamy o fotografii jako narzędziu do opisywania świata, a także o pojęciu subiektywizmu i obiektywizmu. Zastanowimy się nad tym, jakich metod używać, by w skuteczny sposób docierać do odbiorców. Spróbujemy wreszcie odpowiedzieć na pytania: Jaka jest rola współczesnej fotografii? Jak fotografia społecznie zaangażowana może być wykorzystana do pracy z młodzieżą?
Zachęcamy do aktywnego udziału w dyskusji.

11.15–11.30 – przerwa

11.30–12.15
Co można zobaczyć w rodzinnych fotografiach mieszkańców wsi. Prowadzenie: Agnieszka Pajączkowska

Fotografia rodzinna należy do fotografii wernakularnej – użytkowej, rzemieślniczej, domowej. To sprawia, że długo nie była traktowana poważnie – jako nieartystyczna, nieprofesjonalna, niedokumentalna. Tymczasem w fotografii prywatnej widać to, co mniej oficjalne, oddolne, co trudne do zauważenia w oficjalnych narracjach historycznych. W trakcie spotkania przyjrzymy się wybranym archiwalnym fotografiom rodzinnym należącym do osób pochodzących ze wsi. Jak oglądać takie fotografie? Czy w rodzinnych zdjęciach można zobaczyć społeczną i polityczną historię wsi? W jaki sposób można rekonstruować i interpretować historię obecności fotografii na wsi? Czy fotografie rodzinne mogą mieć zdolność dekonstruowania wyobrażeń o przeszłości? Czy mogą proponować nowe, wizualne narracje – oparte na tym, co indywidualne, oddolne, prywatne i nieoficjalne?

12.15–13.00
Zielona fotografia, czyli o ekologii w sztuce. Prowadzenie: Katarzyna Sagatowska

Natura w różny sposób inspiruje artystów od wieków. Pejzaż, studiowanie przyrody, to jeden z ulubionych tematów malarzy. To również temat, który obecny jest w fotografii od początku jej istnienia. Pierwsze zdjęcie to widok z okna, właśnie z pejzażem w tle – wykonany ok. 1826 roku przez Josepha Nicéphore’a Niépce’a. Z czasem fotografia natury zaczęła być wykorzystywana przez artystów w sposób bardziej symboliczny, metaforyczny – od wyrażania uczuć po treści o charakterze politycznym czy społecznym. Dziś fotografowie coraz częściej zabierają głos również w sprawach dotyczących ochrony środowiska. Podczas wykładu zaprezentowane zostaną różne postawy twórcze, dla których natura jest inspiracją – od chęci wyrażenia zachwytu jej pięknem do podjęcia walki o ratowanie ginącej planety.

13.00–13.45
Fotograf uwikłany – o możliwościach we współczesnej fotografii politycznej. Prowadzenie: Joanna Kinowska

Co może fotograf w polityce? Czy oglądane przez nas zdjęcia z Sejmu i rządowych gabinetów są prawdziwe? Kim jest fotograf osobisty, czy pozostaje fotoreporterem dążącym do obiektywnego opowiedzenia historii? Przeszło 30 lat temu Polska z ogromną ulgą odrzuciła oficjalną cenzurę, ale czy przypadkiem nie ma jej w fotografii polityków? Co może polityk wobec fotografa, a co fotograf wobec polityka? Co chciałby zobaczyć wydawca gazety, a co wyborca? W trakcie wykładu zarysowane zostaną prawie wszystkie cienkie czerwone linie między fotografią a polityką.

13.45–14.15 przerwa

14.15–15.00
Wizerunki kobiecości, czyli o kobietach w fotografii. Prowadzenie: Marta Szymańska

Hasła „kobieca fotografia” lub „kobiety w fotografii” wpisane w wyszukiwarkę przyniosą nam tysiące zdjęć przedstawiających kobiety, ale niewiele informacji o pracy fotografek. Większość kobiet widniejących na tych zdjęciach można opisać kilkoma zaledwie przymiotnikami: niewinne, podporządkowane, pokorne, urocze, romantyczne. Stereotypy płciowe tworzone i powielane w fotografii są głęboko zakorzenione w społeczeństwie. Wpływają nie tylko na to, jak kobiety są fotografowane i jak fotografują siebie, ale przede wszystkim na to, w jaki sposób się postrzegają i czego się od nich oczekuje. Fotografia może wspierać wdrukowywane nam przez lata stereotypy płciowe, ale może także się im przeciwstawiać. Obecnie kobiety szczególnie mocno zaznaczają swoją obecność w fotografii. Walczą o to, aby reprezentacja kobiet i mężczyzn wśród osób pracujących z fotografią była równa, po to, żebyśmy my, odbiorcy, mieli dostęp do różnych punktów widzenia. Ta walka jest także, choć nie tylko, walką o „odzyskanie” wizerunków kobiecości. Podczas wykładu przyjrzymy się stereotypowym formom prezentowania kobiet w fotografii oraz zobaczymy projekty artystyczne i komercyjne, w których fotografki walczą ze stereotypami płciowymi.

15.00–15.45
„Fotografia: cudowne, prymitywne medium”. Prowadzenie: Krzysztof Pacholak

Fotografia potrafi zmienić to, jak patrzymy na świat. Potrafi też uśpić sumienia i zafałszować rzeczywistość. Zazwyczaj czyni jednak mniej, niż od niej oczekujemy. Im więcej wymagamy, tym częściej okazuje się, że obraz ma swoje ograniczenia. Dwuwymiarowy wycinek rzeczywistości, rejestrujący najczęściej tylko krótki ułamek sekundy, okazuje się dość prymitywny. Odpowiedzią na niemoc fotografii przy opowiadaniu o świecie jest skierowanie obiektywu na siebie i na to, co blisko. Świat prywatny, własna wrażliwość i doświadczanie życia, okazują się być idealnym tematem zdjęć.
Podczas wykładu poszukamy odpowiedzi na pytania: Czy zatem każdy może być fotografem? Czy wszystkie zdjęcia muszą być piękne? Czy jest sens robić zdjęcia do szuflady? Czy subiektywna narracja zbawi świat?

15.45–16.15 Podsumowanie konferencji.